شین اسپلینت یک آسیب شایع از نوع استفاده بیش از حد است. این آسیب زمانی اتفاق میافتد که عضلات و استخوانهای ساق پا کشیده و تحریک شوند. ورزشکاران (مخصوصاً دوندگان)، اعضای ارتش و افراد مبتلا به پوکی استخوان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شین اسپلینت هستند. شین اسپلینتها میتوانند به شکستگیهای استرسی تبدیل شوند، بنابراین بهتر است تا زمانی که بهبود مییابند، به پای خود استراحت دهید.
شین اسپلینت چیست؟
شین اسپلینت به درد در قسمت جلویی ساق پا مربوط میشود. این درد زمانی رخ میدهد که عضلات، تاندونها و بافت اطراف استخوان ساق پا (درشتنی) ملتهب شوند. ورزشکاران اغلب دچار درد ساق پا میشوند، زیرا فشار مکرر بر استخوانهای ساق پا، ماهیچهها و بافتهای همبند خود وارد میکنند. پزشکان گاهی اوقات شین اسپلینت را سندرم استرس تیبیال داخلی مینامند.
شین اسپلینت یک آسیب بسیار شایع از نوع استفاده بیش از حد است. با استراحت و قراردادن یخ، اکثر افراد بدون هیچگونه مشکل سلامتی طولانیمدت، بهبود مییابند. بااینحال، در صورت درماننشدن، شین اسپلینتها پتانسیل تبدیلشدن به شکستگی استرسی تیبیا را دارند.
شین اسپلینت چه علائمی دارد؟
شایعترین علامت شین اسپلینت درد ساق پا است. درد میتواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و استخوان ساق پا ممکن است به لمس حساس باشد. تورم خفیف نیز ممکن است رخ دهد.
درد ناشی از شین اسپلینت میتواند:
- در قسمت داخلی یا جلوی استخوان ساق پا احساس شود.
- بهصورت گذرا شروع شده و بهمرورزمان تبدیل به دردی میشود که حتی پس از اتمام فعالیت نیز از بین نمیرود.
- تیز یا مبهم
- بعد از فعالیت بدتر شود
علت بروز شین اسپلینت چیست؟
شین اسپلینتها از فشار مکرر به استخوان ساق پا با کشیدهشدن ماهیچهها و بافتهای همبند در ساق پا ایجاد میشوند. فشار مکرر ناشی از دویدن و پریدن میتواند باعث شود استخوان ساق پا ملتهب (متورم یا تحریک شده) و ضعیف شود. زمانی که استخوان زمان برای بهبودی نداشته باشد، آسیب میتواند بدتر و باعث درد شدید شود. چنین استرسهای مکرری میتواند به دلایل زیادی رخ دهد، از جمله شروع یک برنامه ورزشی جدید یا افزایش سریع سطح فعالیت بدنی.
چه کسانی در معرض ابتلا به شین اسپلینت هستند؟
اگرچه هر کسی میتواند دچار شین اسپلینت شود؛ اما افراد خاصی احتمال بیشتری برای ابتلا به این عارضه دارند. گروههایی که در معرض خطر بیشتری برای شین اسپلینت هستند عبارتاند از:
- دوندگان بهخصوص آنهایی که روی سطوح ناهموار میدوند یا برنامه دویدن خود را به طور ناگهانی افزایش میدهند.
- ورزشکارانی که ورزشهای پرتحرکی را انجام میدهند که به پاهای آنها استرس وارد میکند.
- رقصندهها
- افرادی که کف پای صاف، قوس بلند یا قوس بسیار سفت دارند. در این شرایط، عضلات و استخوانهای شما ممکن است نیروی ناشی از ضربه و بارگذاری را بهخوبی جذب یا توزیع نکنند.
- اعضای ارتش و افرادی که زیاد راهپیمایی یا پیادهروی میکنند.
- افرادی که هنگام ورزش از کفشهایی که بهخوبی از پا حمایت نمیکند استفاده میکنند.
- افرادی که مسافتهای بسیار زیاد را طی میکنند.
- هرکسی که کمبود اساسی ویتامین D، اختلال خوردن یا ازدستدادن قاعدگی طبیعی دارد
- افراد مبتلا به استئوپنیا یا پوکیاستخوان که ممکن است استخوانهای ضعیفتری داشته باشند.
شین اسپلینت چه عوارضی دارد؟
عوارض ناشی از شین اسپلینت نادر است. اگر به دویدن یا ورزشکردن بدون اجازه استراحت دادن به پاهای خود ادامه دهید، شین اسپلینتها میتوانند به شکستگی استرسی تبدیل شوند. این نوع شکستگی زمانی رخ میدهد که ترکهای کوچکی در استخوان شما ایجاد شود. برای درمان شکستگی استرسی، پزشکان اغلب استفاده از عصا یا پوشیدن ارتزهای واکر بوت را تا زمان بهبودی استخوانها توصیه میکنند.
تشخیص شین اسپلینت چگونه است؟
پزشکان با توحه به تاریخچه پزشکی شما و انجام معاینه فیزیکی، شین اسپلینت را تشخیص میدهند. پزشک شما به نحوه راهرفتن شما نگاه میکند و ساق پا، مچ پا و پای شما را معاینه میکند. یک معاینه کامل شامل حرکتدادن مچ پا و پای شما به اطراف و احساس حساسیت در راستای استخوان است. ایستادن روی پای دردناک یا پریدن روی آن پا ممکن است به تشخیص ساق پا یا شکستگی استرس کمک کند.
برای تشخیص شکستگی استرسی، پزشک ابتدا عکسبرداری با اشعه ایکس را توصیه میکند، اگرچه شکستگیهای استرسی در حدود دو سوم عکسبرداریهای ساده با اشعه ایکس دیده نمیشوند؛ بنابراین، اگر نگرانی وجود داشته باشد ممکن است تصویربرداری (MRI) یا اسکن استخوان را تجویز کند. این آزمایشها به پزشک شما اجازه میدهد که تشخیص دهد آیا شین اسپلینت به یک شکستگی استرس تبدیل شده است یا خیر.
درمان شین اسپلینت
برای تسکین علائم خود، باید به استخوانها و عضلات خود زمان دهید تا بهبود یابند. درمان شین اسپلینت معمولاً شامل ترکیبی از موارد زیر است:
استراحت
از ورزش، دویدن و سایر فعالیتها خودداری کنید تا به عضلات و استخوانهایتان فرصتی برای ریکاوری بدهید. ممکن است برای چند هفته یا بیشتر نیاز به استراحت داشته باشید.
یخ
هر 10 تا 20 دقیقه، سه تا چهار بار در روز، به مدت چند روز، یک کمپرس سرد روی ساق پا قرار دهید. یخ به تسکین تورم و درد ساق پا کمک می کند.
مسکنها و مکمل ها
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بدون نسخه (OTC) میتوانند درد و تورم را کاهش دهند.
کشش ساق پا
کشش و خمکردن آرام عضلات ساق پا ممکن است مفید باشد.
افزایش آهسته سطح فعالیت
وقتی دوباره فعال شدید، بهآرامی شروع کنید. فعالیتهای خود را بهتدریج افزایش دهید تا خطر بازگشت شین اسپلینت را کاهش دهید.
ارتز و کفیها
برای افرادی که کف پای صافی دارند، استفاده از کفی و ارتزهای مخصوص میتواند در تسکین درد ساق پا مؤثر باشد. ارتزها از قوسهای شما حمایت میکنند و فشار روی عضلات و استخوانهای ساق پا را کاهش میدهند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی با تقویت پاها و کاهش احتمال آسیبهای مکرر به شما کمک میکند تا دوباره حرکت کنید.
چگونه از شین اسپلینت میتوان جلوگیری کرد؟
درحالیکه ممکن است همیشه نتوانید از شین اسپلینت جلوگیری کنید، میتوانید خطر ابتلا به این بیماری یا بدتر شدن آن را کاهش دهید. برای کاهش خطر، میتوانید:
- هنگام ورزش از کفیهای طبی استفاده کنید. کفشهای مخصوص دویدن باید هر 300 مایل تعویض شوند. پوشیدن ارتزهایی که قوس های شما را پشتیبانی میکنند را در نظر بگیرید.برای به دست اوردن اطلاعات برای ارتز یا کفی مناسب بهتر است با یک ارتوپد فنی مشورت کنید.
- بهآرامی شروع کرده و باگذشت زمان سطح و شدت فعالیت خود را افزایش دهید. از افزایش ناگهانی فعالیت خودداری کنید. به قانون 10٪ پایبند باشید – بیش از 10٪ در هفته فعالیت خود را افزایش ندهید. برای مثال، اگر مجموعاً در یک هفته 5 مایل (8 کیلومتر) بدوید، باید فقط نیم مایل به کل مسافت پیموده شده هفته بعد (5.5 مایل یا کل 8.85 کیلومتر) اضافه کنید.
- قبل از ورزش عضلات خود را کشش دهید تا آنها را گرم کنید.
- هنگام دویدن از سطوح سخت، ناهموار یا تپهای خودداری کنید. اگر اغلب میدوید، ورزشهایی مانند شنا را به برنامه ورزشی خود اضافه کنید تا پاهای خود را از استرس ناشی از دویدن دور کنید. برای کاهش فشار روزهایی برای استراحت مدنظر بگیرید.
- بین فعالیتها استراحت کنید تا به عضلات و استخوانهایتان زمان برای بهبودی فرصت دهید.
- از درد بهعنوان راهنمای خود استفاده کنید. اگر متوجه درد ساق پا شدید، سطح فعالیت خود را کاهش دهید تا زمانی که این درد بهبود یابد. سعی نکنید درد را تحمل کنید.
اکثر افرادی که شین اسپلینت دارند پس از استراحت از ورزش و فعالیت بهبود مییابند. دردهای ساق پا اغلب زمانی از بین میروند که پاهای شما زمان لازم برای التیامیافتن داشته باشد که معمولاً در عرض سه تا چهار هفته طول میکشند. اکثر افراد میتوانند پس از بهبودی پاهای خود، یک برنامه ورزشی را از سر بگیرند. بهبودی پس از شکستگی استرس بیشتر طول میکشد، بنابراین بهتر است زودتر شین اسپلینت را درمان کنید.
شین اسپلینت دائمی نیست. شما باید بتوانید درد ناشی از ساق پا را با استراحت کاهش دهید، مقدار تمرینی را که انجام میدهید تغییر دهید و مطمئن شوید که از ارتزها استفاده میکنید. اگر دردهای ساق پا در مدت طولانی از بین نرفت، به پزشک خود مراجعه کنید. ممکن است لازم باشد برای شکستگیهای استرسی یا سایر شرایطی که میتواند باعث درد شود، آزمایش شوید. جلوگیری از بازگشت شین اسپلینت ممکن است نیاز به ارزیابی کفش، کشش و انعطافپذیری شما داشته باشد.
مطالبی که در این مقاله برای شما بیان کردیم، صرفا برای آشنایی بیشتر با شین اسپلینت بوده است. بنابراین بهتر است در اسرع وقت به کلینیک های ارتوپدی مراجعه کنید. شما میتوانید از طریق بله و تلگرام کلینیک ارتوپدی فنی ارتوپدیک لند با کارشناسان ما به صورت کاملا رایگان مشورت کنید.
صباصدری، دانشجوی ترم ۶ دانشگاه ایران
تجربه کلینیکی من در معاینه، انجام سری اصلاحات روی قالب، سوار کردن بریس و انجام تغییرات روی کفی بوده است.