اگر در طرفین آرنج خود احساس درد یا سوزش میکنید، بهاحتمال زیاد به اپیکوندیلیت جانبی یا بیماری آرنج تنیس بازان مبتلا شدهاید. در واقع در این بیماری در اثر تحتفشار بودن بیش از اندازه تاندونهای آرنج شما رخداده است. برخلاف اسم آن، افراد درگیر آن تنها تنیسور یا ورزشکار نیستند. بلکه در مشاغلی مانند لولهکشی، نجاری، قصابی و… احتمال ابتلا به این بیماری وجود دارد. افراد درد آرنج تنیس بازان را معمولاً در محل اتصال تاندونهای ساعد به برجستگی بیرونی آرنج گزارش میکنند و البته ممکن است این درد در موارد پیشرفته به ساعد و حتی مچ دست سرایت کند.
آرنج تنیس بازان علائمی دارد؟
آرنج تنیس بازان معمولاً نتیجه استفاده بیش از حد است. علائم این بیماری معمولاً بهآرامی ظاهر میشوند. درد ممکن است در طول هفتهها و ماهها بدتر شود. علائم آرنج تنیس بازان عبارتاند از:
- سوزش یا درد در قسمت خارجی آرنج که ممکن است به مچ دست شما برسد (این احساسات ممکن است در شب بدتر شوند).
- درد هنگام چرخاندن یا خمکردن بازوی خود (بهعنوانمثال، برای چرخاندن دستگیره در یا باز کردن یک شیشه).
- سفتی یا درد هنگام دراز کردن بازو.
- مفصل آرنج متورم که برای لمس حساس است.
- هنگامی که سعی میکنید وسایلی مانند راکت، آچار، خودکار یا دست شخصی را در دست بگیرید، قدرتگرفتن فرد ضعیف میشود.
آرنج تنیس بازان چرا به وجود می آید؟
آرنج تنیسبازان یک آسیبدیدگی بیش از حد و فشار عضلانی است. علت آن انقباض مکرر عضلات ساعد است که برای صافکردن و بالابردن دست و مچ از آن استفاده میکنید. حرکات مکرر و استرس به بافت ممکن است منجر به یک سری پارگیهای ریز در تاندونها شود که عضلات ساعد را به برجستگی استخوانی در خارج از آرنج شما متصل میکند. همانطور که از نام آن پیداست، بازی تنیس – بهویژه استفاده مکرر از ضربه بک هند با تکنیک ضعیف – یکی از دلایل احتمالی آرنج تنیسبازان است. بااینحال، بسیاری از حرکات رایج بازو میتواند باعث ایجاد آرنج تنیسبازان شود، از جمله:
- استفاده از ابزار لولهکشی
- رنگآمیزی
- پیچهای رانندگی
- تکهکردن مواد غذایی با چاقو، بهویژه گوشت
- استفاده مکرر از ماوس کامپیوتر
چه عواملی احتمال ابتلا به آرنج تنیس بازان را افزایش می دهد؟
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرنج تنیسبازان را افزایش دهند عبارتاند از:
سن
درحالیکه آرنج تنیسبازان میتواند افراد در تمام سنین را تحتتأثیر قرار میدهد، در بزرگسالان بین 30 تا 50 سال شایعتر است.
اشتغال
افرادی که مشاغلی دارند که شامل حرکات مکرر مچ دست و بازو میشود، بیشتر در معرض ابتلا به آرنج تنیسبازان هستند. بهعنوانمثال میتوان به لولهکش، نقاش، نجار، قصاب و آشپز اشاره کرد.
ورزشهای خاص
شرکت در ورزشهای راکتی خطر ابتلا به آرنج تنیسبازان را افزایش میدهد.
آرنج تنیس بازان را چگونه تشخیص دهیم؟
در طول معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است به ناحیه آسیبدیده فشار وارد کند یا از شما بخواهد که آرنج، مچ دست و انگشتان خود را به طرق مختلف حرکت دهید. در بسیاری از موارد، سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی شما اطلاعات کافی برای تشخیص آرنج تنیسبازان در اختیار پزشک قرار میدهد. اما اگر پزشک مشکوک باشد که چیز دیگری ممکن است باعث علائم شما شود، ممکن است عکسبرداری با اشعه ایکس یا انواع دیگر آزمایشهای تصویربرداری را پیشنهاد کند.
چگونه تنیس البو یا آرنج تنیس بازان را درمان کنیم؟
آرنج تنیسبازان ممکن است بهخودیخود با درمان ناچیز، بهبود یابد. بااینحال، این بهبودی ممکن است تا 18 ماه طول بکشد. تکنیکهای غیرجراحی اثبات شدهای وجود دارد که میتواند بهبودی شما را تسریع کند. درمانهای غیرجراحی و کم تهاجمی برای آرنج تنیسبازان عبارتاند از:
استراحت
ممکن است لازم باشد فعالیتهای خود را برای چند هفته متوقف یا کاهش دهید تا به تاندونها زمان دهید تا بهبود پیدا کنند.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
NSAID ها، از جمله ایبوپروفن و ناپروکسن، ممکن است درد و التهاب را کاهش دهند.
بریسها
ممکن است درمانگر شما استفاده از یک بریس تنیس البو توصیه کند. این ارتوز کشش تاندونها و عضلات را از بین میبرد.
فیزیوتراپی
تمرینات فیزیوتراپی میتواند ماهیچههای ساعد و عمل گرفتن دست را تقویت کند. ماساژ، اولتراسوند یا سایر تکنیکهای تحریککننده عضلات ممکن است به کاهش درد و بهبود عملکرد کمک کند.
تزریق استروئید
کورتیکواستروئیدهای تزریقی به طور موقت درد و التهاب مفاصل را تسکین میدهند. این تزریقها باید در ناحیه صحیح قرار داده شوند، به همین دلیل است که بسیاری از پزشکان این تزریقها را تحت هدایت سونوگرافی انجام میدهند.
درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
پلاکتها قطعات کوچک سلولی در خون شما هستند که به بهبودی کمک میکنند. در طی یک تزریق درمانی (PRP)، پزشک شما مقدار کمی خون را برمیدارد و پلاکتها را از سایر سلولهای خونی جدا میکند. سپس پلاکتهای غلیظ را تحت هدایت سونوگرافی به ناحیه آسیبدیده تزریق میکنند.
درمان با امواج شوک برون بدنی
امواج صوتی میتوانند بافت اسکار را بشکنند. پس از آن، جریان خون در ناحیه آسیبدیده بهبود مییابد.
تنوتومی با حداقل تهاجمی
پزشک شما ممکن است یک روش کم تهاجمی را برای برداشتن بافت تاندون دژنراتیو از داخل تاندون شما انجام دهد. این روش به نام از یک دستگاه سوزنی بانمک نمکی با فشار بالا برای ایجاد مکش و برداشتن هیدروژن بافت تاندون دژنراتیو استفاده میکند. این ممکن است جایگزینی برای یک روش جراحی بزرگتر باشد.
اگر علائم فرد پس از 6 تا 12 ماه از درمانهای غیرجراحی بهبود نیافتند، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. جراحی معمولاً شامل برداشتن تاندون و عضله آسیبدیده است. جراح بافت آسیبدیده را با تاندون و ماهیچه سالم از قسمتهای مختلف بدن شما جایگزین میکند. بهبودی ممکن است چهارتا شش ماه طول بکشد. هنگامی که آرنج تنیسبازان را تجربه کردید، ممکن است لازم باشد از بریس استفاده کنید تا از بازگشت علائم جلوگیری شود.
مطالبی که در این مقاله برای شما گفتیم صرفا برای آشنایی بیشتر با درمان آرنج تنیس بازان بوده است. بنابراین بهتر است در اسرع وقت به کلینیک های ارتوپدی مراجعه کنید. شما میتوانید از طریق لینک زیر با کارشناسان کلینیک ارتوپدی فنی ارتوپدیک لند به صورت کاملا رایگان مشورت کنید.
من آزاده شاهینی متولد سال ۱۳۷۵ در گرگان هستم. در سال ۱۳۹۵ در رشته ارتوز پروتز در دانشگاه علوم توانبخشی در تهران پذیرفته شدم و پس از تحصیل در مقطع ارشد، در سال ۱۴۰۲ وارد مقطع دکتری ارتوز پروتز در دانشگاه ایران شدم. در طی این سالها به معاینه و ارزیابی و پژوهش در حیطه ی مشکلات کف پا پرداختم.